(Ilustración de Lina Dudaite)

domingo, 10 de octubre de 2010


As árbores espidiñas
sen follas,
sen folliñas.   

Os esqueletos de xeo
             amosan
os seus outonos,
os seus laios,
os seus soños.

Unha alfombra
                       cobre o chan,

tapiz de follas caídas,
                       folliñas
que veñen e van.
                           Folliñas
                     lixeiras e secas
                     fatigadas
                                    de troular.
                            Folliñas
                                     que bailan
                                                  co vento  
                                                   todos collidos 
                                                                      da man.
                          
      
                           
                   Antonio García Teijeiro

No hay comentarios:

Publicar un comentario